*** - Karolina Kulczycka

Karolina Kulczycka

 

 ***

Co za naiwna myśl

że napisać wiersz to usiąść

z piórem

z długopisem

i kartką

i pisać słowa słowa słowa

 

Co za naiwna myśl

że pisać to patrzeć

widzieć i mówić

poza ciasnym bluszczem "ja"

kiedy przecież "mnie" i "moje"

 

Co za naiwna myśl

że tworzyć to tylko

przesuwać dłoń

kurczowo zaciśnięte palce

z cichym skrzypieniem stalówki

 

Patrzeć na życie

obłąkany taniec plączących się cieni

tych wtedy

tych teraz

i tych potem

 

Naiwna myśl, bo pisać życie

to mieć

anielskie pióro

atrament jak dusza kryształu

i dotykać nim

napotykane serca



zerwane ze smyczy

mam takie małe stadko emocji
są rasowe gładkie grzeczne
i te kudłate pospolite śmieszne
trzymam je w klatce zamknięte

czasem wypuszczam w nocy
tropią po ciemnych zakamarkach
czasem pozwalam im biegać
po łąkach snów

czasem ubieram im szelki lub obroże
i na smyczy wyprowadzam na spacer
po zmroku
w kagańcach by nie szczekały i nie gryzły

dziś jeden uciekł
rozgryzł szelki
zerwał się i uciekł
BardzoCięPotrzebuję wyrwał się z więzienia.

listopad 2012